Cimcime yılına giriyoruz!

Bugün annem ve babam yüzümün bir parçasını görebildiler. Ama henüz kimseye benzetemediler. Çünkü onlara yine yüzümün tamamını göstermedim. Sadece tombul yanaklarım olduğunu biliyorlar. Hatta doktor amca bile tombul yanaklarımı çok sevdi ve hemen o anın bir fotoğrafını çekiverdi. Ayrıca 1 kilo 100 gram olmuşum. Annem ve babam, doktor amca ile nasıl doğacağım üzerine sohbet ederlerken ben sıkıldığım için uykuya daldım. Ne de olsa vakit geldiğinde dünyaya merhaba demek için yola çıkacağım ve sizlerin arasında olacağım.

Benim aranızda olmadığım son yıla veda ediyoruz. Ben 2008'e girmek üzere olduğumuz için çok mutluyum. O kadar mutluyum ki annemin karnında yorulana kadar sürekli dans ediyorum. Hayatta olmak ne güzel! Kalbimin pır pır atması ne güzel! Doğacak olmam ne güzel!

Hepinize cimcimeli 2008'ler...

Yaşasın Bayramlar!

Dün gece annemin rüyasında bir sürü kişi ile tanıştım. Çoğu doğduktan sonra tanışma şansım olamayacak kişilerdi. O yüzden annemin rüyasında tanıştım onlarla. Mesela annemin anneannesi, babaannesi ve dedeleri vardı. Gözlerim benim dedemi de aradı ama onu göremedim. Ama onunla da önümüzdeki rüyalardan birinde tanışacağım eminim. Annem bu kadar kişi ile tanışmamın nedeninin bayram olduğunu söyledi. Yarın bayrammış. Bütün aileler bir araya gelir bayramlaşırmış. Özellikle dedemin babasını çok net hatırlıyorum. Yattığı yerden doğrulup annem ve bana çok güzel gülümsedi. Anneme "benim ipek kızımın da kızı mı olmuş" dedi. O kadar sıcak söyledi ki bu dondurucu İstanbul soğuğunda annemin de benim de içimiz ısındı.... Büyük anneanne basma elbisesinin ceplerine doldurduğu şekerleri beni bir köşeye çekerek verdi. "Eskiden annene de böyle şeker saklardım, şimdi artık sıra sende, bol bol ye" diyerek kafamı okşadı. Diğer büyük dedemiz çok güzel bir bahçeden çok güzel erikler topluyordu benim için. Büyük babaannemiz ise "seni de gördüm ya çok şükür, bu da kısmetmiş" diyordu bana.

Hepsi ile bayramlaştım, onlar da bana sarılıp, öptüler, kafamı okşadılar. Hepsi de bana çok güzel hediyeler verdi.

Şu bayram ne güzel şeymiş...

İsim istiyoruuuuum!

Niye mi mutsuzum, söylememi ister misiniz?
Tamam cimcime de çok güzel. Ben zaten cimcimeyim. Ama ismim Cimcime olamaz ki! O yüzden bir isme ihtiyacım var. Annemin ve babamın bir listesi var ama karar vermeden önce size de sormak isteyip istemediğimi sordular. Ben de sormak istedim. Biliyorum bu çok zor bir iş ama siz yine de beni düşündüğünüzde aklınıza gelen ismi bir yazıverir misiniz?
Şimdiden çok meraklandım, gelecek önerileri heyecanla bekliyorum.

Bu bahar benimle beraber gelecek!

Bu aralar sürekli yağmur yağıyor. Daha doğrusu yağıyormuş annem öyle diyor. Sürekli bana "bak duyuyor musun, bu yağmur sesi" diyor ama ben tam anlayabilmiş değilim yağmur sesini. "Senin bana pıt pıt vurduğundaki ses gibi yağmurun da cama vuruşu" diyor annem... Yağmur'un en güzel tarafı sesi imiş, bir de görüntüsü, bazen de beraber yürümesi.
Ben aranızda olduğumda da yağmur yağacak. Ama daha önemlisi bahar benimle beraber gelecek. Ben yağmurla hemen değil belki ama güneşle bu bahar tanışacağım. Havayla, suyla, denizle, toprakla, ağaçla ve tüm güzel dünyayla... Evet, kesinlikle güzel dünyayla...

Biraz merak ve heyecan olsun...

Üç gün önceki doktor randevusunda anneme, babama ve doktor amcaya yüzümü göstermedim. Doktor amca yüzümü görmek istedi ısrarla ama onlar istedikçe ben iki kolumla, iki bacağımla, kordonumla yüzümü kapattım. Hem biraz oyun oynamak hem de biraz meraklandırmak istedim. Herşey çok belli olsa, heyecanı mı kalır burada doğmayı beklemenin. Hem ben de bir sürü şeyi merak ediyorum. En başta da beni sevenleri... Ama ben de göremiyorum henüz. Sadece yazdıklarınızı okuyabiliyorum. İşte hep birlikte yaklaşık 4 ay daha bekleyeceğiz artık...

Yıldızlarımı topluyorum, bitirince geleceğim...

Siz annemin karnında öylee yan gelip yattığımı sanıyorsunuz... Oysa çok işim var benim. Yıldızlarım var mesela onları topluyorum. Doğacağım gün için biriktiriyorum. Annemi de hazırlıklara başlasın artık diye sürekli dürtüklüyorum... Anneannem de yıldızlar biriktirmeye başladı, battaniyelerim, tulumlarım, cicili carşaflarım var artık benim. Babaannem de yeni yıldızlar biriktirebilelim diye annemi bekliyor. Kuzenlerim var benim, Ufuk, Ezgi, İrem, Ateş, onlar da kendi yıldızlarından bana pay ediyorlar. Büyük dayım hayat dersi yıldızlarını kırpıp kırpıp bana hediye ediyor. Küçük dayım masal kitabı yıldızları biriktiriyor. Annem ninni biriktirmeye çalışıyor. Özgür yengem beni daha sevimli yapacak süprizler biriktiriyor. Özlem teyzem faydalı öğüt yıldızları biriktiriyor. Sevgi teyzem çizgi film biriktiriyor. O kadar çoğaldı ki yıldızlarım... Ama annemin geçen anlatmaya başladığı masalın devamı gelmedi. Onu da heyecanla bekliyorum....
Yıldızlarımı ve sizi çok seviyorum!...

Babam ve benden mutluluğun resmi...

Bu ilk resmimiz olsun. Elimde fırça, babamla beraber bir sürü resim yapacağım ben. Evin, sokakların duvarlarına....

Dinlemedeyim...

Sanmayın ki annemin karnında sadece mışıl mışıl uyuyorum. Anneciğim sizin bana yazdığınız mektupları sesli sesli okuyor ve ben de kulaklarımı dikmiş dinliyorum. Ayrıca görüyorum bile sizi.. Hey mesela sen, tanışmış mıydık? Bana mektup yazmış mıydın?

Ey güzel dünya... bekle yakında geliyorum...

Tahmini doğum tarihim 24 Mart. Ama keyfime göre daha erken de doğabilirim şu güzel dünyaya, ya da bekleyebilirim biraz daha...

Siz ama beni çok sevdiğini söyleyenler, bekleyeceksiniz ve her zaman çok seveceksiniz beni değil mi?

Şimdilik ismim Cimcime. Ama eminim bana güzel, bana yakışır bir isim bulacaksınız, size güveniyorum.

Ha bu arada, ben de sizi çok seviyorum...