Bugün annem ve babam yüzümün bir parçasını görebildiler. Ama henüz kimseye benzetemediler. Çünkü onlara yine yüzümün tamamını göstermedim. Sadece tombul yanaklarım olduğunu biliyorlar. Hatta doktor amca bile tombul yanaklarımı çok sevdi ve hemen o anın bir fotoğrafını çekiverdi. Ayrıca 1 kilo 100 gram olmuşum. Annem ve babam, doktor amca ile nasıl doğacağım üzerine sohbet ederlerken ben sıkıldığım için uykuya daldım. Ne de olsa vakit geldiğinde dünyaya merhaba demek için yola çıkacağım ve sizlerin arasında olacağım.
Benim aranızda olmadığım son yıla veda ediyoruz. Ben 2008'e girmek üzere olduğumuz için çok mutluyum. O kadar mutluyum ki annemin karnında yorulana kadar sürekli dans ediyorum. Hayatta olmak ne güzel! Kalbimin pır pır atması ne güzel! Doğacak olmam ne güzel!
Hepinize cimcimeli 2008'ler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder