Uzunca bir aradan sonra önce benden bir masal:
Bi vamış bi yomuş, evve zama içide kabu sama dışıda, devele tella ike, piyele bebe iken, ben annemin sözünü dinleken... bir tavşan varmış adı emekmiş.....
Annem bu ara çok yoğun ama ben onu nasıl mutlu edeceğimi biliyorum:
Anne üzülme ben yanındayım...
E bu arada bana da bazen sinirleniyor. Ama ben onu nasıl sakinleştireceğimi de biliyorum:
Anne bağırma pamba çocuk uyuyo, yeni uyuttum..
Pamba çocuk, yani tembel çocuk veya parmak çocuk, benim arkadaşım. Bizim evdeki bütün yaramazlıkları o yapıyor:
Pamba çocuk yaptı, pamba çocuk kırdı, pamba çocuk döktü, pamba çocuk yine yaramaslık yaptı...
Tamam hep pamba çocuk yapmıyor, arada ben de yaramazlık yapıyorum:
İpek akıllı kız olmak istemiyor, ipek yaramaslık yapmak istiyo...
Bu aralar sık sık doktor oluyorum:
Anne iyi misin?
İyiyim kızım
Anne iyi misin?
Peki tamam biraz hastayım..
Ben doktor ipek sana aşı yapayım... İyileştin mi?
Artık o kadar büyüdüm ki bütün sorularıma cevap veremiyorlar:
Baba çiçeklere neden su veriyorlar?
Susamışlar, su içsinler diye.
çiçeklerin ağzı nerde baba? Nasıl su içiyorlar?
....
Babaaaa nerde çiçeklerin ağzı göremiyoruuuuum!!!
Ve resimler:
1 yorum:
ipeğim ya ölürüm o güzelliğine her ayın ayrı bi güzel maşalah ee annenle baban güzel dimi akrabaların da çok güzel çıkmışlar sen benim ilkimsin seni çok seven ablan nesrin aa pardon neşim:) benihiç unutmaman dileğiyle tatlım benim
Yorum Gönder