9. ayım

Koskoca 9 ayı geride bıraktım. Artık tuz ve şeker olmamak kaydı ile herşeyi yiyebiliyorum. Tabii faydalı ve sağlıklı olan herşeyi! 5 dişim var, 6. da yolda. Oyuncaklarımla oturup oynamayı seviyorum. Özellikle müzikli ya da sesli olanları. Bu soğuk havalarda en sevmediğim şey kat kat giyinmek zorunda olmak. Yaz gelse de bu dertten kurtulsam.
Gayet hızlı emekliyorum, tutunup ayağa kalkıyorum ve sıralıyorum. Yürümeye epey yaklaştım galiba...
Bu ay bol fotoğraf az yazı ile karşınızdayım...

Ceeeee!!!!

Karıştırıyorsam kendi çantamı karıştırıyorum, ayıp mı yani?

Saç çekmeye bayılırım!

Beni kucağına alacağına fotoğraf çekip duran anneme kızdım.

Anneannemin doğumgününde... İyi ki doğdun anneanneeeee!!!

Özlem teyzemgil bana çilekli pasta şapkası getirmiş. Canım isterse kafama takıyorum, canım isterse yiyorum!

Kasketim biraz büyük geldi, şimdilik kullansın diye dayıma ödünç verdim.

Babamın omzunda kocaman oldum!!!

Nevzat dayı şu kumandayı bana versen de hazır anneannem ortalarda yokken televizyon keyfi yapsam...

Leğenle yolculuk buraya kadarmış, ben bu durakta ineyim...

Dayımın boyun ağrılarını arttırıyorum ama onun pek şikayeti yok sanki?

Bayramlık cicilerim ile dayımın elini öperken...

Büyük amca ile annemin çocukluğunun geçtiği babaanne evinde...

Bayram yorgunluğunu güzelce uyuyarak atmaya çalıştım.

Piyanoyu herkes çalar, marifet kalorifer peteği çalabilmekte!

Dayımla bayram keyfi yaptık...

Karasu sahillerinde derin düşüncelere daldım.

Buğra amca ile Karasu'da gezindik...

Hey, su içerken fotoğraf çekilmez!

Yurdagül teyzemin kucağında neredeyse uyumak üzereyim...

İrem'in bana bayram hediyelerinden biri: minik çıngırak...

9. ayın mutlu sonu: annem, babam ve ben...