İşte artık aranızdayım. Gerçi ne annem ne ben henüz aramızda minicik mesafelere bile katlanmak da güçlük çekiyorsak da bu yeni duruma alışacağız. Alışmak istemediğimde birkaç ınga ile yetiniyorum. O zaman da zaten hemen annemin kollarına gelmiş oluyorum. Siz kaşlarımı öyle çatmış olmama bakmayın, istedim mi çok güzel gülücükler dağıtabiliyorum. Şimdi yapacak çok işim var, o yüzden size sadece birkaç resmimi gönderiyorum. En kısa zamanda büyüyüp hepinizi doya doya görebileceğim....
14 Mart 2008 Cuma
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)